Boswachter Mark blogt

Mark is boswachter van het Nationaal Park Hollandse Duinen en het Haagse Bos voor Staatsbosbeheer en neemt jou mee in zijn wereld.

Blog boswachter Mark: Playlist

09-02-2023

Ik ben bij de Zandmotor. Nu even niet als de boswachter, maar als bezoeker. De Zandmotor is een bijzondere innovatieve manier in Nationaal Park Hollandse Duinen om onze kust te beschermen tegen zeespiegelstijging. Het is een bijzonder natuurgebied.

Haarscherpe heggenmus
Terwijl ik de omgeving in me opneem trekt een snelle beweging in het struikgewas mijn aandacht. Een heggenmus landt in mijn buurt. Het vogeltje zit zo dichtbij dat ik een foto kan maken. Als ik op mijn camera inzoom is het bijschrift voor de foto onmiddellijk duidelijk. Dit is een haarscherpe heggenmus.

Op de snavel zijn niet alleen de sporen van zandkorrels te vinden, van het voedsel zoeken, ook steekt een ragfijne haar parmantig omhoog. Ik doe altijd mijn best om goede bijschriften bij mijn foto’s te maken. En nu krijg ik hem op een presenteerblaadje. Goede bijschriften toevoegen aan een prachtige foto is een kunst op zich en zeker op social media zijn er verschillende accounts die hierin goed in zijn.*

Haarscherpe heggenmus – foto Mark Kras

Kokmeeuw met een playlist
Struinend door de pril ontwikkelende duinen van de Zandmotor loop ik langs een ingesloten stuk water. Het ontstaan van de duinen gaat vijfduizend jaar terug. Waar nu zee is was ooit land en waar nu duintjes ontstaan door zand op te brengen gebeurde dit destijds door het smeltende ijs dat langzaam de Noordzee vulde. En zo vormde zich de Nederlandse Kustlijn.

Bijzonder aan de Zandmotor is dat je op het strand resten kan vinden uit de ijstijd die voorafging aan de vorming van ons land. Het zand dat hier vanuit de Noordzee door mensen de afgelopen jaren is opgebracht bevat resten van dieren (onder andere van paarden, mammoeten en holenleeuwen) maar ook de mensen die op deze dieren jaagden. Zo is er een mesje gevonden dat 50.000 jaar geleden met berkenpek in elkaar is gezet door Neanderthalers.

Wat zou er op de playlist van deze kokmeeuw staan? 


Kokmeeuwen in winterkleed
Modern inzicht wijst uit dat met de komst van de mens in deze contreien ook de neergang van de enorme rijkdom aan natuur werd ingezet. Een proces dat de laatste decennia alleen maar sneller is verlopen. Dan worden mijn gedachten verstoord door enkele meeuwen die langs het water op zoek zijn naar voedsel. Ze trekken zich niets van me aan en vliegen langs me heen. Het zijn kokmeeuwen in winterkleed. Dat winterkleed is prachtig, met twee zwarte puntjes aan de zijkant van hun hoofd lijkt het alsof ze koptelefoontjes op hebben. Het bijschrift voor deze foto ligt voor de hand. Een vraag: Wat zou er op de playlist van deze kokmeeuw staan? Het leuke van een vraag op social media is dat het altijd een garantie is voor mooie antwoorden.

Gemengde groep meeuwen op de Zandmotor.

Wat heppik nâh an me paut?
Nu de meeuwen mijn aandacht hebben getrokken, bedenk ik me dat op mijn soortenlijst voor Nederland de geelpootmeeuw ontbreekt. In Zuid-Europa is dit de algemeenste meeuw zoals de zilvermeeuw bij ons. Maar met het veranderen van het klimaat zien we dat algemenere soorten uit het zuiden hun weg naar het noorden meer en meer weten te vinden, terwijl soorten die gespecialiseerd zijn in specifieke leefomgevingen aan het verliezen zijn. Maar ik wil daar nu niet over denken. Ik doe in plaats daarvan een kleine speurtocht naar de geelpootmeeuw.

In de verte staat een groep meeuwen met het formaat zilvermeeuw. Met mijn kijker scan ik erlangs. Kleine mantelmeeuw, zilvermeeuw, zilvermeeuw, kleine mantel, mantel, zilver. Hé die ene zilver lijkt gele poten te hebben. Zou het dan toch? Ik richt mijn camera en schiet verschillende foto’s. Dichterbij kom ik niet. Ik wil de groep niet verstoren omdat ik zo nodig een geelpootmeeuw wil ontdekken. Ik zoom in op mijn camera en zie dat de gele poten een enkele gele poot is, en dat omdat er een kleurring om de poot zit. Zo dicht bij Den Haag schiet me onmiddellijk een bijschrift in mijn hoofd: Wat heppik nâh an me paut?

Wat heppik nâh an me paut?

Ringgegevens
Thuisgekomen lees ik de ring van de meeuw nog wat beter af: X032. Ik weet dat op je op de website van het vogeltrekstation: www.griel.nl (Geautomatiseerd Ring Invoer en Export Loket) ringgegevens kunt invoeren. Dat helpt onderzoekers in hun onderzoek naar vogels en hun leeggebied of trek en levert je als aflezer van de gegevens leuke achtergrondinformatie op over de individuele vogel. Helaas werkt de website alleen met metalen ringen en is de ring van de zilvermeeuw een kleurring. Gelukkig word ik door een medewerkster op weg geholpen en via de Engelstalige website https://cr-birding.org/ kom ik in contact met een onderzoeker in Duitsland.

De zilvermeeuw blijkt geringd in Rostock en is nu zeven jaar oud. Na het ringen is hij linea recta naar de Nederlandse Kust gevlogen en nu hangt hij al jaren rond in het Nationaal Park Hollandse Duinen tussen Katwijk en de Zandmotor. Als ik de gegevens van de onderzoeker lees, besef ik dat ik eigenlijk veel blijer word van deze meeuw met zijn gele poot dan ik van een geelpootmeeuw geworden zou zijn. Ik heb kennisgemaakt met een meeuw met een persoonlijk verhaal en dat is leuker dan op deze zonnige winterdag te somberen over klimaatverandering. Dat houdt u van me tegoed.

TIPS voor Instagram accounts van natuurfotografen met mooie bijschriften (in het Nederlands en Engels)

@renata_de_wit
@remco.s.photography
@jolandavlastuin.nl

Tekst & Foto's: Mark Kras
Hoofdfoto kokmeeuw: Pixabay

Mark Kras is boswachter van het Nationaal Park Hollandse Duinen en het Haagse Bos voor Staatsbosbeheer. Hij twittert onder zijn naam @BoswachterMark. Dit blog verscheen ook op boswachtersblog.nl 

Foto: Thies Benning

 


Lees ook:
De andere blogs van boswachters Mark Kras 
De blogs Op pad met Martin van onze stadsecoloog

 

Nieuwsbrief

Niets meer missen van onze verhalen over het Haagse Groen en de stadsnatuur? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.

Aanmelden

 

 
Cookie-instellingen